Όπου κι αν πας, πάρε μαζί σου το μωρό.
Αν είσαι εργαζόμενη μαμά, όπως εγώ, το Σαββατοκύριακο είναι η ώρα να αναπληρώσεις τον χαμένο χρόνο με το μωρό σου. Μη βλέπεις αυτές τις μέρες σαν ευκαιρία να πάρεις ρεπό κι από το μωρό, αφήνοντας το σε γιαγιά/ θεία/ babysitter. Το έχω δοκιμάσει με παταγώδη αποτυχία, διότι όση ώρα ήμουν στην «ξέγνοιαστη» βόλτα μου, έκανα «ξέγνοιαστες» σκέψεις, όπως «τι να κάνει τώρα το παιδί μου, άραγε του λείπω, γιατί δεν το πήρα μαζί, τι άθλια μάνα που είμαι» και άλλα τέτοια χαριτωμένα ενοχικά. Όσο πιο γρήγορα καταλάβεις πως το μωρό είναι ένα φορητό ον, που μπορεί να σε ακολουθεί παντού, τόσο πιο γρήγορα θα ξεμπλοκάρεις. Κι επειδή διάφοροι άσχετοι θα σου χαρίσουν απλόχερα την εμπεριστατωμένη αποψάρα τους που ποτέ δεν ζήτησες (βλ. «καλέ στην Λεμεσό με το μωράκι; Κρίμα να το ταλαιπωρήσεις το καημένο»), κλείσε αυτιά και μην ακούς τίποτα. Το καλύτερο μέρος στον πλανήτη για ένα μωρό είναι εκεί που είναι η μαμά του.
Αφιέρωσε μια ώρα το πρωί για να προετοιμάσεις ό,τι θα χρειαστείς μέσα στη μέρα.
Αν βγεις από το σπίτι ανοργάνωτη, μετά από λίγες ώρες θα βρεθείς να γυρίζεις εκνευρισμένη πίσω γιατί το μωρό πρέπει να φάει ή έχει κάποια άλλη ανάγκη που δεν φρόντισες να του καλύψεις. Ενώ αν ασχοληθείς το πρωί να ετοιμάσεις όλα τα γεύματά του και να φτιάξεις μια τεράστια τσάντα με όλα τα απαραίτητα, μπορείς να είσαι όλη μέρα εκτός σπιτιού και να επιστρέψετε όλοι μαζί την ώρα του βραδινού μπάνιου.
Πάρε τα πάντα μαζί σου εις διπλούν.
Μια πιπίλα ίσον καμία πιπίλα. Ένα εφεδρικό κορμάκι ίσον ένα λερωμένο κορμάκι, μισή ώρα μετά αφότου του φόρεσες το καθαρό. Γενικώς μην ξεχνάς ποτέ πως τα μωρά υπακούουν στο Νόμο του Μέρφι. Κάνε τα κουμάντα σου.
Προγραμμάτισε τους ύπνους και τα γεύματα.
Το μωρό δεν είναι ρομπότ για να προγραμματίσεις πότε θα νυστάξει και πότε θα πεινάσει, αλλά πάνω – κάτω έχεις μια καλή εικόνα των συνηθειών του, ώστε να χτίσεις το πρόγραμμα της ημέρας γύρω από αυτές. Πες μου, έχει κανένα νόημα να κόβεις βόλτες με ένα μωρό κοιμισμένο στο καρότσι, το οποίο θα ξυπνήσει αμέσως μόλις καθίσεις στο εστιατόριο; Στα λόγια μου έρχεσαι.
Διάλεξε δραστηριότητες που αρέσουν στο μωρό.
Γενικώς ισχύει η εξίσωση «Χαρούμενη μαμά = χαρούμενο μωρό». Αλλά η εξίσωση διαβάζεται και ανάποδα, δηλαδή αν βλέπεις το παιδί σου να περνάει καλά, περνάς και εσύ καλά, ακόμη κι αν βρίσκεσαι σε παιχνιδότοπο και ακους από παντού να τσιρίζουν παιδάκια. Το μωρό ενθουσιάζεται. Και εγώ ενθουσιάζομαι που ενθουσιάζεται το μωρό.
Σύρε το μωρό στις δικές σου δραστηριότητες, χωρίς τύψεις.
Με τα ρούχα μου γεμάτα φρουτόκρεμες που το μωρό θεώρησε πολύ διασκεδαστικό να μου φτύνει κατάμουτρα, τον πήρα και πήγαμε για ψώνια. Είμαι σίγουρη πως δεν κατάλαβε πολλά από αυτή την βόλτα βλέποντας την μαμά του να βάζει και να βγάζει ρούχα στα δοκιμαστήρια, όπως επίσης πρέπει να βαρέθηκε να ακούει «ΜΗΗΗ!» κάθε φορά που τραβούσε και έριχνε κάτω τα ρούχα από τις κρεμμάστρες, αλλά τι σημασία έχει; Είπαμε, η εξίσωση δουλεύει αμφίδρομα.
Στα μωρά αρέσουν τα μέρη που αρέσουν στους γέρους.
Μέρη δροσερά, μέρη σκιερά, μέρη χωρίς πολλή βαβούρα, χωρίς καπνό, χωρίς δυνατή μουσική. Βόλτα σε ήσυχα στέκια για καφέ και φαγητό. Μεταξύ μας, ούτε εγώ περνάω άσχημα σε αυτά, κι ας τα λέω «γεροντίστικα».
Κάνε παρέα με άλλα ζευγάρια με μωρά. Και με baby-friendly singles.
Τις στιγμές που θα χρειαστείς κατανόηση, καλό είναι να την έχεις. Ω, υπάρχουν συνέχεια τέτοιες στιγμές: όταν το μωρό κλαίει απαρηγόρητο γιατί νυστάζει, δεν θέλεις κάποιον που θα ξεφυσάει αγανακτισμένος. Όταν το μωρό θα τρώει, δεν θέλεις κάποιον που θα ανάψει τσιγάρο ακριβώς δίπλα του. Όταν το μωρό θα θέλει άλλαγμα, δεν θέλεις κάποιον να σε ρωτήσει «δηλαδή τι θα πάθει αν μείνει μερικές ώρες με τα κακά του;».
Αποδέξου πως πλέον αυτή είναι η ζωή σου.
Την ώρα που ο προ-μωρού εαυτός σου θα ξυπνούσε με ελαφρύ hangover, θα σερνόταν νωχελικά μέχρι το σαλόνι και θα έβλεπε τεμπέλικα τηλεόραση πίνοντας καφέ και τρώγοντας κρύα πίτσα, εσύ έχεις ήδη επισκεφθεί μια παιδική χαρά, έχεις φτιάξει μια αυτοσχέδια μπάντα από κουζινικά, έχεις ακούσει όλα τα παιδικά τραγουδάκια στο Youtube, έχεις παρασκευάσει δύο παιδικά γεύματα, έχεις αλλάξει δύο πάνες και πας για την τρίτη. Ακούγεται θλιβερό αλλά δεν είναι, παρά μόνον αν εσύ πιστέψεις πως είναι. Τα Σαββατοκύριακά σου είναι πια λιγότερο «δικά σου» αλλά είναι πιο πλούσια σε δραστηριότητες, σε εμπειρίες, σε συναισθήματα, σε φωνές, σε φιλιά, σε αγκαλιές. Και μεταξύ μας, ποτέ μου δεν συμπάθησα το hangover. Ούτε την κρύα πίτσα!
Γράφει η Γιώτα Απουτέ!
Πηγή= www.socialista.com.cy
